Tim Oerlemans

Ik zag dit boek toevallig op de tafel liggen in de woonkamer. Mijn moeder had hem blijkbaar van een vriendin geleend. Ik bladerde het even door, en ik zag dat het maar 91 bladzijdes bevatte. Aangezien ik niets te doen had, besloot ik er meteen in te beginnen.

De eerste paar hoofdstukken waren al redelijk chaotisch. Zo was het eerste hoofdstuk niet echt een hoofdstuk, maar kon het beter de term 'Voorwoord' dragen. Het boek zelf is heel fragmentisch, en het enige vorm van onderscheid tussen deze fragmenten waren witregels. Dit is heel wat anders dan ik gewend ben in boeken, en het beviel me totaal niet. Nu lees ik heel weinig Nederlandse boeken, en Abdolah wordt ook wel een literaire schrijver genoemd. Het verhaal zelf kon me ook niet heel erg boeien. Al met al krijgt dit boek van mij niet meer dan 2 sterren.